تکنیک های مورد استفاده در ساخت تکیه گاه های چوبی ایتالیای مرکزی بسته به دوره، منطقه، نوع اثر هنری و هنرمند لازم به ذکر است که مورفولوژی و پیچیدگی ساختاری یک تکیه گاه ارتباط مستقیمی با اندازه نقاشی و یا مربوط به هیئت های منفرد، بلکه به دوره ای که به آن تعلق دارد.
با این حال، به دلیل ماهیت چوب، که شامل خواصی مانند ناهمسانگردی و رطوبت سنجی، تقریباً همه پشتیبانی ها مشترکاتی داشتند امکانات حساسیت مشترکی که صنعتگران مرکزی را مشخص می کرد ایتالیا از تلاش برای ارائه راه حل های ساده برای چالش ها ناشی شد توسط صنایع دستی آنها ارائه شده است.
تکامل تاریخی تابلو دکوراتیو فلزی پشتیبانی از پانل های مرکزی ایتالیا جالب توجه است.
تکیه گاه های تابلو مینیمال های توسکانی (protopittura toscana) که تقریباً تا سالهای 80-1250 تولید شدند که احتمالاً از گوتیک نشأت می‌گرفتند reables و عمدتا از چوب مخروطیان ساخته شده اند.
در اواخر قرن سیزدهم، چهاردهم و اوایل قرن پانزدهم، صنوبر اصلی ترین گونه های مورد استفاده ماهیت پیچیده بسیاری از نقاشی ها (به عنوان مثال، مجسمه های محراب، صلیب‌ها، پلی‌پتیچ‌ها) اغلب نیاز داشتند که تکیه‌گاه یک ساختار پیچیده باشد، یک اثر هنری به خودی خود توسط اجزای موقتی، مانند تیرهای متقاطع، مهاربندها، و چارچوب در پشت آن تقویت می‌شود.
تابلو نقاشی منظره به شکل غنی یا کنده کاری شده قاب‌های درگیر، پیش‌دل، کاسپ‌ها و زیورآلات مختلف یکپارچه را تشکیل می‌دادند
بخش هایی از پشتیبانی مفهوم پشتیبانی، و همچنین جزئیات از ساخت آنها، مهارت ها و دانش هنرمندان را روشن می کند و سازندگان با توجه به خواص و رفتار چوب.
تابلو نقاشي خط نقاشی های کوچکتر اغلب بر روی تکیه گاه های نسبتاً پیچیده ساخته می شدند.
در نیمه دوم قرن پانزدهم، آثار هنری (از جمله چندپتیشه ها و نقاشی های دیواری) که توسط استادان قرن چهاردهم ساخته شده اند
- منابع:
- تبلیغات:
