برای ساخت سرامیک استخری در پلیمرها، پیوندهای کووالانسی بین اتم های پلیمر وجود دارد، اما ماکرومولکول های پلیمری (یا زنجیره ها) توسط نیروهای واندروالس در کنار هم نگه داشته می شوند.
از بین چهار نوع اوراق قرضه، ون دروالس ضعیف ترین است. به همین دلیل، پلیمرها بسیار الاستیک هستند (مثلاً یک نوار لاستیکی)، می توانند به راحتی ذوب شوند و استحکام کمی دارند.
پیوندهای یونی و کووالانسی سرامیک ها مسئول بسیاری از خواص منحصر به فرد این مواد مانند سختی بالا، نقطه ذوب بالا، انبساط حرارتی کم و مقاومت شیمیایی خوب هستند، اما همچنین برخی از ویژگی های نامطلوب، از جمله شکنندگی است که منجر به شکستگی می شود. مگر اینکه مواد توسط عوامل تقویت کننده یا با وسایل دیگر سفت شوند.
با این حال، خواص سرامیک ها به ریزساختار آنها نیز بستگی دارد. سرامیک ها طبق تعریف مواد معدنی طبیعی یا مصنوعی، غیر فلزی و پلی کریستالی هستند.
گاهی اوقات حتی مواد تک کریستالی مانند الماس و یاقوت کبود به اشتباه تحت عنوان سرامیک قرار می گیرند. مواد پلی کریستالی توسط چندین دانه کریستال به هم پیوسته در طول فرآیند تولید تشکیل می شوند، در حالی که مواد تک کریستالی به صورت یک کریستال سه بعدی رشد می کنند.
فرآیندهای ساخت مواد پلی کریستالی در مقایسه با تک بلورها نسبتاً ارزان هستند. با توجه به این تفاوت ها (به عنوان مثال، کریستال های متعدد با جهت گیری های مختلف، وجود مرزهای دانه، فرآیندهای ساخت)، مواد پلی کریستال واقعاً نباید با تک کریستال ها اشتباه گرفته شوند و باید تنها مواردی باشند که در تعریف سرامیک گنجانده شده اند.
خواص و پردازش سرامیک ها تا حد زیادی تحت تاثیر اندازه و شکل دانه های آن ها قرار می گیرد و ویژگی هایی مانند چگالی، سختی، استحکام مکانیکی و خواص نوری به شدت با ریزساختار قطعه تف جوشی شده مرتبط است.
